Wanneer ik over roséwijn geloof, geloof ik meteen van ziekelijk prachtige alcopop met sjemmings van kater. Ik heb dit type wijn altijd meer vermeden dan in elk geval.

Toen we vorig jaar echter in Provence in Zuid -Frankrijk waren, waren we zeer verrast door wat we vonden. Rosé is daar extreem veel de rigueur. Zelfs onder de mannelijke man die het land werkt.

Zowel in Australië als in het VK, zou een man die nippen aan een glas rosé onmiddellijk door zijn bier-swilling chums wordt gestart en waarschijnlijk ook een beetje geponst.

Vanuit het perspectief van de wijndrinker wordt rosé-traditioneel-gezien als de lelijke bit broer of zus van de Reds en blanken ‘, evenals niet veel respect of krediet. Het is meestal zo goed zoet, slecht gemaakt of mist lichaam. Het is een beetje een niet-entiteitswijn.

Het spul dat we in de Provence hadden, heeft ons echter volledig veranderd. Rosé uit Zuid -Frankrijk is meestal knapperig, droog, smaakvol en verfrissend – vooral op een warme dag. Om nog maar te zwijgen van het feit dat het gewoonlijk veel goedkoper is dan enig soort binnenlandse tegenhanger hier in Australië.

Als u een betaalbare Australische rosé ontdekt, wees dan op uw hoede. Bekijk het label zorgvuldig en voorkom alles met woorden als ‘Passionfruit’, ‘Strawberry’ of ‘Tropical’ in de synopsis. Tenzij je natuurlijk van prachtige wijn houdt!

Het lijkt erop dat er drie of vier methoden zijn om dit type wijn te maken, wat misschien de reden is waarom er zoveel controverse is en een zorg voor hoge kwaliteit van roséwijnen.

Hoe rosé wordt gemaakt

Rosé op zijn best wordt gemaakt door de druivenschillen voor een extreem korte tijd bij te laten met het ‘sap’ – slechts een dag of twee. Dit laat een beetje van de kleur en de smaak van de huidaanpassing van de wijn van wit naar roze.

De andere prominente methode om rosé te maken – hoewel wijnfilmcritici er antsy over krijgen – is door een klein bedrag van de top van een vat van rode wijn te nemen om de smaken van dat rood te concentreren. Wat wordt geëlimineerd, is niet al lang bij de huiden en zo kan worden gebotteld als rosé.

Deze techniek wordt ‘Saignée’ genoemd – Frans voor ‘bloedingen’. Sommige flessen zullen vermelden of deze techniek is gebruikt.

Sommige wijnmakers bieden dit als zodanig, maar de meesten gooien het gewoon weg of gebruiken het later in het rode wijnproces. Omdat deze methode voornamelijk is voor de productie van rode wijn, wordt de rosé gezien als een spin-off en ‘onwaardig’.

Een andere methode om rosé te maken is om rode wijn te filteren met absorberende houtskool, die kleur zuigt. Het trekt ook de smaak en andere nuttige aspecten uit de wijn, dus het is niet extreem populair.

Sommige wijnhuizen worden geacht rode wijnen en witte wijnen samen te voegen om rosé te maken – maar dit is niet zo typisch meer en is in waarheid onwettig in Frankrijk. Ze laten je daar niet wegkomen met iets daar, toch?

Onze toptip:

Zoek naar Provencale Rosés of degenen die ergens anders in het zuiden van Frankrijk zijn. Ze begrijpen wat ze daar doen. Vraag het maar aan de boeren!

Dit is wat onze wijn heiligen moeten vermelden:

Saint Andrew:

“Geen fan van Aussie Rosé echt-ook algemeen schuldig aan‘ over-grunt ’of cloying zoetheid. Naast enkele goed uitgebalanceerde Franse kwakgrepen die rond de $ 15 worden aangeboden, zijn Australische rosés ook duurder.

“Een goed gemaakte rosé is vooral geweldig met pittige Thaise varkensvleesgerechten, evenals Larb ook.”

Sint Peter:

Meer een rode drinker, St. Peter is ook niet zo au fait met rosés – hoewel hij na een jaar in Orange NSW te hebben gewoond, heeft hij de Bloodwood Rosé overgegaan, wat een geweldige druppel is. Het is leuk en droog, net als de Provencale -stijl.

Sint Paul:

St Paul is een beetje uit de lus voor zover Rosé gaat. Hij is “nooit een grote fan geweest.”

Maar altijd nederig in zijn heilige plichten, geeft Paul toe dat Rosés “terug is, hoewel ik een beetje achter de tijd ben.”

Misschien moet St Paul een kijkje doen aan de Provence en moeten zien wat zijn kuddes daar drinken. Het kan zijn geest wijzigen!

Hier zijn enkele Provencale Rosés die we hebben ontdekt bij Dan Murphy’s die goed zijn.

Marius Peyol Côtes de Provence Rosé $ 9,99.
La Plancheliére Cabernet d’Anjou Rosé $ 9,99.
Miraval Côtes de Provence Rosé $ 29,99. Dit is echt een ster -inspanning van Brangelina – vandaar de prijs!

En ik hou liever van de Domaine de St Antoine Rosé die ik ook heb ontdekt in onze regionale vintage kelders. Het is van Nimes, dat in de westerse Provence is.

Mevrouw R vindt ook het niet erg dat de La Bohéme Two uit Yarra Valley. Het loopt zijn tijd voor en extreem veel in de stijl van rosés uit het zuiden van Frankrijk. Evenals het label is vreselijk mooi!

Heb je onlangs een fatsoenlijke rosé geprobeerd? Of heb je enige vorm van horrorverhalen die je moet delen? Vertel ons er alles over in de reacties hieronder!

Afbeeldingen door MR & Mrs Romance.

, zeker is er nergens veel beter om precies te ontdekken hoe u oesters kunt schuwen dan aan de oevers van een van ‘s werelds beste oesterregio’s. We reizen naar de kustlijn van Sapphire en Broadwater Oyster Farm op Pambula Lake in het zuiden van NSW om onze shuck op te krijgen.

Niet ver van de zuidelijke grens van New South Wales, creëren de opmerkelijke wateren van de kustlijn van Sapphire de allerbeste rock oesters in de wereld.

En de populaire Broadwater Oyster Farm, een huishoudelijk bedrijf dat al meer dan 20 jaar deze oesters cultiveert, laat ons precies zien hoe we moeten shuck.

Bekijk onze video van Pambula Lake, Broadwater Oyster Farm, evenals onze shucking en proeverij hier.

We trekken het parkeerterrein dicht bij de rij vissers die langs de werf langs Pambula Lake uitkijken. Het is een verrukkelijke uitzicht; De dode platte glans van het Pearlescent -meer omzoomd door bomen, evenals door een beetje haven.

Bij hun ligplaatsen introduceert Oystercatcher met platte bodem langzaam dan langzaam met hun schaduwen die zwaaien in de kristallen diepten van het meer.

Dit was wat we verwachtten toen we eerst voor het eerst hoorden van de Sapphire Coastline Oyster Trail.

Verborgen in de torenhoge takken van de Gumtrees die het parkeerterrein vasthouden, achtervolgen de pingende telefoontjes van belvogels het etherische panorama voor ons.

Een tijdje staan ​​we gewoon zo goed.

De incidentele Pelicaan snijdt een V met de spiegel van het meer, evenals een sinaasappel en een Piefsbald -flits van oystercatchers – deze keer birds – zomen voorbij, leidingen met trots op het uitzicht.

Belofte van verse oesters geboren evenals verhoogde slechts meters van ons trekken ons uit onze mijmering. De instelling belt: onze oester shucking -klasse staat op het punt te beginnen.

Hoe oesters te schuwen met Broadwater Oyster Farm, Pambula Lake

Reizen is (of zou moeten zijn) altijd vol momenten die voor altijd bij je blijven. Er zijn echter niet zo talrijk dat u ook een concrete vaardigheid biedt.

Ons klaslokaal is een met witte linnen beklede tafel het beste aan de rand van het meer, waar schuifmessen, handschoenhandschoenen en theekochten wachten.

Onze leraar, de mooie Mel, neemt ons stap voor stap mee met de allerbeste methode om een ​​oester te openen. Al het eerst de overtollige schaal aan het scharnier elimineren, vervolgens prijzen en de oester open knallen, snijden met de spiermassa verbonden met de schaal, en vervolgens het oestervlees draaien en het naar beneden slurpen, laat ze er gemakkelijk uitzien.

Het is in het begin een uitdaging, maar onder de waakzame tutorage van Mel verbeteren we snel.

Dit is een vereenvoudigde vijfstappenrichting op precies hoe u oesters kunt schuwen:

1. Breek het scharnier met de messtip
2. Prijs de schelpen uit elkaar met de brede rand
3. Snijd de bovenste verbinding met de schaal met de scherpe rand
4. Snijd de onderste verbinding met de schaal met de scherpe rand
5. Draai de oester om met de fles van het mes

Mel vertelt ons ook een paar technieken voor het spotten van een dodgy oester of een die al door een roofdier is opgegeten, dan over het proces van het landeren van hen, wat hun smaak beïnvloedt en dan over het eten ervan.

Eerst proberen we de oesters alleen op zichzelf.

We hebben nooit eerder oesters rechtstreeks uit de zee geproefd en de ervaring is totaal anders dan elk type oester dat we in het verleden hebben gehad. Als je verse oesters in hun eigen pekel hebt gehad, zul je het nooit niet herinneren.

De vloeistof in de schaal van een oester vergroot de smaak en textuur echt, en vertelt u ook over waar de oester vandaan komt. Net als het terroir waar wijnmakers over praten, hebben oesterkenners ‘merroir’-de omstandigheden en de plaats waarin oesters groeien.

Pambula -oesters zijn meestal minder zout dan hun merimbula -familieleden, die eveneens hogere mineraliteit hebben vanwege veel meer zout water en een zandige meer. De oesterlijnen van Broadwater bevinden zich ook in een gebied met veel meer zeegras, dus er is veel meer zoetheid voor de oesters.

Als je oesters in een restaurant hebt gehad, zijn de mogelijkheden dat ze niet de originele pekel erin hebben gehad. Veel locaties spoelen hun oesters voordat ze opdienen, evenals dat je nog steeds een voorproefje krijgt van de schelpdieren, de all -smaak is echt teruggebracht.

Vervolgens proberen we oesters met een beetje citroen en vervolgens een paar toppings, waaronder Pink Finger Lime Caviar, wat uitstekend is. Door de methode als je veel meer wilt ontdekken over Australische vingerlimieten en waar ze vandaan komen, inspecteer dan ons verhaal hier.

Maar dan toont Mel ons een techniek die alles wijzigt.

Voor altijd.

Ze zegt dat we een beetje van onze sprankelende rode wijn moeten schenken over onze volgende oester. De onverwachte bruisen en de kleine zuurgraad van de champagne doen iets fantastisch voor de oester en zijn intense pekel.

Absoluut iets om te proberen de volgende keer dat je zowel oesters als champagne bij de hand hebt.

Andere ervaringen bij Broadwater Oesters

Naast shuck -klassen biedt Broadwater een paar andere ervaringen. Ze hebben zowel kaas als smaakNG -schotels gestapeld met regionale creat of laden van vers geschoten oesters om hier op de buitenafels te eten.

Je kunt ook volledige picknickbakken hebben en kajakreizen rond het meer, groepsevenementen, reizen van de boerderij, evenals de kans om te voldoen aan juridische stappen tegen McIntyre en Greg Carton, de vriendelijke eigenaren van Broadwater.

Broadwater -oesters zijn de primaire leverancier van Sydney Rock -oesters voor alle omliggende restaurants en winkels, dus wanneer u oesters in de regio koopt, eet u praktisch altijd de hunne. Ze bieden eveneens rechtstreeks aan het publiek hier op hun ‘Shellar Door’ aan hun Lakeside -boerderij, evenals u ook op internet kunt kopen.

Zodra we thuiskwamen, kochten we drie kavels ongerefde oesters (12 van elke maat – cocktail, kiezen evenals premium) en ze kwamen over een paar dagen opdagen.

Sydney Rock -oesters kunnen maar liefst 10 dagen uit water duren. Het enige wat u hoeft te doen is ze koel, donker en vochtig houden. Een container in de wasserette met een natte handdoek over de bovenkant doet de truc. Doe ze niet in de koelkast of in water: dat zal hen doden.

Als er een soort blijft open, geur arm of er een beetje verschrompeld uitzien, gooi ze eruit. Broadwater biedt u een paar extra in elke aankoop voor het geval dat.

Wat is de Sapphire Coastline Oyster Trail?

Beroemd om zijn oesters, is de Sapphire Coastline de locatie om te vinden of je deze delicatessen leuk vindt en er veel meer over wilt ontdekken.

Het oesterpad van de kustlijn van Sapphire loopt van Wapengo net ten noorden van Bega naar Wonboyn, 20 km van de grens tussen Victoria.

Alle methode langs dit spectaculaire 100 km stuk kustlijn, je kunt Sydney Rock -oesters ervaren in al hun ontwikkelingen en nooit frisser.

Bekijk de beste concepten van Sapphire Coast om deze ongelooflijke regio voor jezelf te ervaren.

Naar de Sapphire Coast gaan

Het is een zes uur rijden van Sydney, evenals een zeven uur rijden van Melbourne naar Merimbula (gelukkig zijn er geweldige deals voor een overnachter onderweg) en slechts drie uur in de auto’s en vrachtwagen van Canberra.

Je kunt ook naar Merimbula Airport vliegen – het ligt op iets meer dan een uur van Sydney en Melbourne, maar waar is het plezier daarin?

Christina evenals Jim met eigenaar van Broadwater Oesters, ondernemen juridische stappen tegen McIntyre

We gingen naar Broadwater Oesters als media -gasten in samenwerking met Sapphire Coastline Tourism, maar onze meningen blijven de onze.

Rode wijn gaat altijd over wanneer en waar je bent wanneer je het drinkt. Terwijl de zon nog steeds de tijd neemt om de dag op te warmen en dan haastig om het hooi te raken, helpt onze keuze van South Australian Winterseizoen Reds je te kiezen voor je volgende fles en je ‘s nachts warm te houden.

Terwijl je in de flessenhop staat die naar de rijen en rijen labels staart, helpt het om wat context in gedachten te hebben voordat je uitreikt. Wanneer het de winter betreft, zijn we op zoek naar warme rood, vol lichaam, en dat gaat goed met hartige maaltijden en een knuffel.

Voor ons is er niets beters dan iets comfortabel te koken zoals deze lamsvlees aanneemt of een heerlijke curry zoals deze Vindaloo, die een fles rood en bunkeren voor de nacht kraken.

De romantiek om op de bank te pakken, een fles te delen en iets goeds op tv te bekijken terwijl het buiten koud wordt, is een van onze favoriete dingen.

Zuid -Australië maakt aantoonbaar enkele van de beste rode rode wijn ter wereld. Onze keuze van 5 SA Winter Season Reds pronkt met wat de Barossa en Coonawarra kunnen doen.

Deze 5 winterseizoensrood zullen je zeker door de laatste koude maanden voor het voorjaar zien.

5 winterseizoen rood uit Zuid -Australië

2016 Kolonel & Merchant – Barossa Shiraz

Volle en grote waarde, deze Barossa Shiraz is ideaal voor die rustige nacht als je niets anders te doen hebt dan ontspannen, genieten van elkaars gezelschap en misschien een schotel voor 2. $ 10 bij BWS

2014 Craftsman Style Series – Cabernet Sauvignon

Het label zegt ‘rijk en soepel’ en dat is vrijwel de deal met deze Coonawarra Red. Het is vol en heeft veel donker fruit, maar heeft een prachtige tanninestructuur, waardoor deze rode wijn gevaarlijk gemakkelijk te drinken is. Dit aantal slaat ver boven zijn gewicht op de prijsafdeling. Dit is zeker een die we opnieuw zouden kopen. $ 15 bij BWS

2015 Krondorf Barossa – Shiraz

Blackberries en krenten met een eiken kruid en stevige tannines maken deze rode wijn een klassieke Barossa -schoonheid. Als u overweegt om een ​​gebraden te koken, is een fles Krondorf praktisch verplicht. $ 17 bij BWS

2016 Cat onder de duiven – Shiraz Cabernet Sauvignon

Deze klassieke mix van Shiraz en Cab Sauv in combinatie met dat barossa -niveau van uitmuntendheid maakt dit een rode wijn om te onthouden. Pittige bessenaroma’s, subtiele eikenheid en magere tannines geven dit rood perfect aan een winteravond. $ 20 bij BSW

2011 Balthazar of the Barossa – Shiraz

Een echte Barossa-klassieker, deze rode wijn toont alles wat je verwachten van een goed volwassen en goed gemanierde Zuid-Australische Shiraz. Vol met lichaam en rijke, rijpe pruimensmaken, wordt de zoetheid van de wijn getemperd door hartige tonen, uitgebalanceerde tannines en een robuuste afwerking. $ 39,99 bij Dan Murphy’s

Het vinden van die ideale rode wijn om een ​​avond te kiezen met plannen om heel weinig te doen, kan lastig zijn. We hopen dat deze shortlist heeft bijgedragen aan het brengen van context en troost voor uw volgende keuze van winterseizoensrood.

Heb je een gewenste winterseizoen rood dat je graag drinkt als het weer buiten bevriest? Vertel het ons in de reacties.