avontuurlijke Kate bevat affiliate links. Als u met deze links een aankoop doet, zal ik een compensatie maken zonder extra kosten voor u. Bedankt!

Delen op Twitter
Delen op Facebook
Deel op Pinterest
Deel op e -mail

Gewoon een rots in het midden van de woestijn? Echt niet. Uluru-Kata Tjuta National Park is zoveel meer dan dat. Zonder twijfel was het een van mijn favoriete bestemmingen in heel Australië.

Je begrijpt waarschijnlijk al dat Uluru Smack Dab in het midden van Australië is, evenals dat de woestijn overdag brandt en ‘s nachts koud is, dat je moet hydrateren als gek en zonnebrandcrème en een hoed. Je begrijpt dat je de zonsopgang of zonsondergang niet mag missen, evenals dat de enorme rots van kleur verandert.

Maar verder had ik geen hint over Uluru. Hier zijn enkele van de dingen die me het meest verbaasd hebben – en volgens mij misschien ook je misschien verrassen.

Het is niet alleen Uluru – er is ook Kata Tjuta.

Arme Kata Tjuta. Uluru krijgt zowel de roem als de glorie evenals Kata Tjuta, de andere enorme, 36-gedomde geologische structuur in de buurt van Uluru, ook bekend als de Olgas, lijkt verloren te gaan in de mix wanneer gepresenteerd naast zijn superster-broer of zus.

Kata Tjuta is zelfs veel essentieeler voor de Aboriginals dan Uluru wanneer het heilige ceremonies betreft, en als gevolg daarvan is veel ervan voor veel van de wereld verboden. Wanneer je de felrode uluru bij zonsondergang fotografeert, lijkt Kata Tjuta klein, ingetogen en violet.

Ik ging naar Kata Tjuta van dichtbij, met een korte wandeling met Walpa Gorge. Dit was het allereerste deel van de 2-daagse Uluru Explorer Tour met AAT Kings. Alleen al door de kloof in te lopen, voelde ik iets aanpassing in de lucht – het was alsof we afdaalden op een magische plek.

Kata Tjuta heeft veel meer veel meer dan ik heb ervaren – mijn buds allan evenals Cameron, winnaars van de beste banen in de wereldwedstrijd, vertelden me allebei dat de vallei van de wind met Kata Tjuta een van de Hoogtepunten van hun tijd in Australië. Ik moet dat opslaan voor de volgende keer.

Je kunt Uluru beklimmen – hoe dan ook niet.

Het klimmen van Uluru is een keuze – maar de Anangu, de regionale Aboriginals, hebben duidelijk gemaakt dat ze niet willen dat mensen dat dat doen. Een reden is dat ze zich verantwoordelijk voelen wanneer mensen sterven op Uluru, wat af en toe gebeurt, en dat ze de verplichting van rouw voor hen moeten aannemen.

Dus waarom komt klimmen zelfs voor in de allereerste plaats? Toen de Australische regering dit land terug gaf aan de Anangu, was een van de voorwaarden dat het open zou blijven voor toerisme, inclusief de klim. Dit was de beste keuze waar de Anangu misschien op hoopte, dus stemden ze toe – maar ze zetten tekens op die mensen aansporen dat niet te doen.

Ik heb de beslissing genomen om niet te klimmen.

Een alternatief voor klimmen is om dicht bij Uluru te komen en de basis te bekijken. Ik deed dit als het tweede deel van mijn 2-daagse Uluru-reis met AAT Kings, een bedrijf dat ik ontdekte, toonde een uitstekende hoeveelheid respect voor de Anangu.

Tijdens het chatten met een van mijn gidsen vroeg ik hem of de klim ooit zou worden afgesloten. Hij vertelde me dat hij persoonlijk geloofde dat de klim ongeveer 4-6 jaar zou worden gesloten.

Kamelen online in de Outback.

Toen ik hoorde dat je een kamelenreis zou kunnen maken met de woestijn, nam ik aan dat het een gimmick was – dat ze de kamelen binnenbrachten voor plezier en het amusement van reizigers. Ik had niet veel meer verkeerd kunnen zijn – kamelen hebben een lange, rijke geschiedenis in de outback.

De allereerste kamelen werden geïmporteerd in het midden van de 19e eeuw. Omdat ze veel minder water vereisen dan paarden en ossen, waren ze geschikt voor transport in de Outback, een van de vele meedogenloze omgevingen ter wereld.

De overblijfselen van dit kameeltransport impliceert dat er ongeveer een miljoen wilde kamelen in Australië zijn. Het is niet ongebruikelijk om een ​​paar kamelen vrij te zien zwerven terwijl je met de Outback rijdt.

Dus het rijden op een kameel met de woestijn, die ik deed met Uluru Camel Tours net voor zonsondergang, was een goede manier om zowel van dichtbij als persoonlijk te komen met deze sierlijke wezens. Ik keek naar de kleurenaanpassing over Uluru terwijl ik klom met het kenmerkende roodbruine zand van het Rode Centrum van Australië.

De meeste toeristen hier zijn oudere koppels.

Terwijl ik mensen van alle leeftijden bij Uluru ontmoette, inclusief kinderen, domineren oudere paren absoluut – en velen van hen komen uit Australië. Naar Uluru gaan lijkt zeker een “wanneer we bijna met pensioen zijn en de kinderen zijn verdwenen” soort reis voor geweldige deals van Australiërs.

Ik nam mijn kamelenreis naar het geluid van het Silence -diner – een Uluru -zonsondergang met champagne gevolgd door een Australisch buffetdiner met sterrenkijken, optredens, evenals heerlijk eten en wijn. Dit is geen persoonlijk dineren in elk geval impliceert – je zit aan een tafel van 10. Het is allemaal erg donker en mysterieus, maar ook geweldige deals van plezier.

Australischnullnull